Twórczość Marty Frej, znanej przede wszystkim ze swoich ilustracji czy memów, jest rozpięta pomiędzy różnymi dyscyplinami. Artystka działa też jako aktywistka, animatorka kulturalna (wraz z partnerem Tomaszem Kosińskim prowadzi fundację „Kulturoholizm”). Ten fakt jest niezwykle istotny, bo prace Marty Frej są w pełnym słowa zaangażowane społecznie.

Punktem wyjścia do cyklu obrazów Marty Frej było zaproszenie kobiet do dokończenia zdania „Jestem silna, bo…” oraz wysłania zdjęcia, które zostało rysunkowo przetworzone przez artystkę i zestawione z tekstem.

Żyjemy w społeczeństwie późnego kapitalizmu, które wciąż czyni z siły wartość, a w słabości widzi wartość ujemną. Charakter działania artystki: zadanie pytania niczym w marketingowej ankiecie i popowa forma tych rysunków, jest paradoksalna i bardzo przewrotna, bo odwraca reguły rynkowej i kulturowej gry społecznej. Chwytliwe i popularne rysunki zostają nacechowane treścią spychaną na margines bądź stanowiącą silny polityczny komunikat.

Marta Frej poprzez upublicznienie osobistych opowieści tworzy swoją „herstory” dzisiejszych czasów i życia codziennego w Polsce. Z nadesłanych tekstów i zdjęć wydobywa te elementy, które pozwalają na stworzenie mniej lub bardziej spójnej narracji o sytuacji kobiet dzisiaj w Polsce. Artystka swoją sztukę czyni „mikrofonem społecznym”, zamienia podmiot i oddaje swoim bohaterkom wizualny głos. Jej sztuka, czerpiąca z języka internetu i intensywnych mediów, bazującym wciąż na dawnej patriarchalnej konstrukcji społecznym, proponuje przeciwstawny jej komunikat. Ta bowiem domaga się przeobrażenia. Jak pisze w swoim manifeście „Kobiety i władza” Mary Beard „Nie da się łatwo wpasować kobiet w strukturę zaprogramowaną jako męska – trzeba tę strukturę zmienić”.

Stanisław Ruksza